nejat ulusay ile sinema
ve kent

Başlangıcından bugüne sinema ile özellikle büyük kentler arasında simbiotik diyebileceğimiz bir ilişki mevcuttur. Sinema modernitenin bir ürünüdür ve kendisi gibi modern çağın olgularından biri olan büyük kentlerde bir araya gelmiş kitleleri hedefleyen bir eğlence mecrası olarak ortaya çıkmıştır. Kamuya yönelik ilk film gösterileri ve sinemayla ilgili teknolojik yenilikler Paris, Londra, Berlin ve New York gibi merkezlerde gerçekleşmiştir. Kalabalık izleyici topluluklarına ev sahipliği yapan sinema salonları kentlerin estetiğine, mimari dokusuna katkıda bulunmuş, kent merkezlerinin görünümünü değiştirmiştir. Ayrıca Paris’ten Roma’ya, Londra’dan Los Angeles’a ve İstanbul’a, hemen her ülkede büyük kentler sinema endüstrilerinin kurumlaştığı merkezler haline gelmiştir.

​

Sinema ile kent arasındaki ilişkinin bir başka önemli veçhesi, kentlerin sunduğu farklı yaşam tarzlarının, insan hikâyelerinin, toplumsal sorunların ve ilginç mekânların filmler için vazgeçilmez birer malzeme oluşturmasıdır. Sinema ile kent arasındaki ilişki sinemanın başlangıcından bu yana üzerinde durulmuş bir konu olmakla birlikte, yakın zamanda bu konuya olan ilginin akademik düzlemde de giderek arttığını söylemek mümkündür. Bu atölye programında, sinemanın ilk yıllarındaki kent görüntülerinden 1920’lerin “kent senfonisi filmleri”ne, “kara film” (film noir) ve bilim kurgu gibi popüler filmsel türlerdeki kent temsillerinden, Martin Scorsese, Woody Allen, Federico Fellini, Agnes Varda, Wim Wenders ve Nuri Bilge Ceylan gibi auteur sinemacıların belli şehirleri filmlerinde nasıl resmettiklerine, yabancılaşma, suç ve toplumsal cinsiyet gibi konulara, sinema ve kent arasındaki ilişkinin, Roma, Paris, Berlin, Lizbon, Londra, New York, Tokyo, İstanbul ve Ankara gibi dünyanın farklı coğrafyalarındaki kentlerde çekilmiş filmler üzerinden geniş bir bağlam içinde ele alınması amaçlanmaktadır.